Hoşçakal...

Nasıl vedalaşmıştık hatırlıyor musun? Nedense az önce birden aklıma geldi… Seni en son nerede görmüştüm? Nasıl otobüsün ardından gülümseyerek el sallamıştım. Sonra?... Sonra ne yapmıştım? Senden sonra ben ne yapmıştım? Hatırlıyorum, sen koltuğuna otururken ‘seni ya bu son görüşümse’ diye içimden geçirdiğimi. Son kezmiş gibi el salladım sana, öyle içten baktım yüzüne, ezberledim suretini hiç unutmamak üzere. Unuttum mu? Haşa!!! Dilim bile sürçmez seni hatırlarken…

Güzel hatıralar… Güzel hatırlarım seni. Kalbim yangın yeri, istemem bir lütuf ya da bir merhametini. Dilerim hep güzel hatırlarsın beni. İşte şimdi el sallıyorum ezberimdeki sana. Acı çok acı ayrılmamak üzere vedalaşmak ve bir daha görememek. Selam borcun var bana. Yeni yollarının başında yine içten bir elveda.

İnce bileklerim hala senin avuçlarında…