8 Mart 2014 Cumartesi

Biteviye bir hayata yarım ağızlı bir merhaba...

'Şimdilik' ayrılıyoruz sevgili, içimizde ve kalbimizde ne varsa, başka insanlara götürmek için yola çıktık. Adımlarken yeni yolu, iyi dilekler, dualar, temenniler, yani koca bir veda seremonisi düzenledik birbirimize... Yakıştı da bu ayrılık bize. Alışılmışın dışında var olan her şeyi severim bilirsin. Bu acıyı da tatmak iyi gelecek ruhlarımıza.  

Bavulumuzu da birlikte hazırladık, ben biraz zaman koyarken senin bavuluna, sen yine sevgiyi unutmuşsun askıda. İçin üşümesin diye en altlara koydum gülüşümü, gittiğin yerde mevsim nedir sevgili? Benim gideceğim yere bahar gelmeli. Güz'ümü de oraya götürür müyüm bilmem ki? Evet, merak etme kağıtlarım da yanımda, acaba hep istediğim gibi, bir rüzgar eser de savurur mu beni o sessiz kasabalara?  

Hüzün yok biliyorum... Bir matematikçi gibi formüle ediyorum hislerimi. Bölenler ve çarpanlar hiç bu kadar anlamlı gelmemişti. Sen güzel hisleri hep topla sevgili. Kat ruhuna, huzurla çarp çoğal yürüdüğün bensiz bu yolda...

Dediğim şarkıları dinlemeyi unutma! Şiiri'de sevmeye başlamıştın son zamanlarda. Okursun belki hiç ummadığı  bir an da o talihli kıza.  

Benim de yolum uzun, hadi beni daha fazla lafa tutma sevgili! Neden benim bavulum bu kadar ağır?  
Tamam, fark ettim!... Eksik olma vicdanı yine bana bırakmışsın...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder